متاسفانه هیچ کسب و کاری با این مشخصات پیدا نشد.
آزمایش آسفالت و مصالح یکی از مراحل حیاتی در کنترل کیفیت پروژههای راه سازی و عمرانی است. این آزمایشها برای ارزیابی رفتار مکانیکی مخلوط آسفالتی، کیفیت مصالح سنگی، در صد قیر، کارایی مخلوط و دوام رو سازی انجام میشوند. آزمایش آسفالت در محل پروژه یا در آزمایشگاه آسفالت انجام می شود و به افزایش عمر رو سازی، کاهش هزینه نگهداری و جلوگیری از خرابیهای زود هنگام کمک می کند. علاوه بر این، تفسیر نتایج آزمایش آسفالت به مهندسان کمک میکند تا کیفیت نهایی اجرا را دقیقتر تحلیل کرده و تصمیمهای فنی مطمئنتری اتخاذ کنند.
کنترل کیفیت در پروژههای آسفالتی تنها با اجرای آزمایشات آسفالت امکان پذیر است. این آزمایشها کمک میکنند:
به همین دلیل اغلب پروژههای راه سازی نیازمند همکاری با آزمایشگاه قیر و آسفالت معتبر هستند.
آزمایش آسفالت طیف گستردهای از تستها را شامل میشود که بر اساس ماهیت نمونه و هدف پروژه انتخاب میگردند. مهمترین آزمایشها عبارتند از:
1. آزمایش مارشال:
آزمایش مارشال یکی از مهمترین روش های آزمایش آسفالت و مصالح است و نقش تعیین کنندهای در سنجش مقاومت و کارایی مخلوط دارد. در این آزمایش، نمونههای استوانهای آسفالت تحت بارگذاری کنترل شده قرار میگیرند تا دو شاخص اصلی یعنی پایداری مارشال و جریان مارشال اندازهگیری شود. پایداری میزان مقاومت نمونه در برابر تغییر شکل و جریان میزان تغییر شکل در لحظه شکست است. نتایج این تست در تعیین درصد بهینه قیر، کیفیت دانه بندی و ارزیابی عملکرد آسفالت تحت بارهای ترافیکی بسیار موثر است و به همین دلیل تقریباً در تمام پروژههای راه سازی مورد استفاده قرار میگیرد.
2. مقاومت کششی غیرمستقیم:
آزمایش ITS برای ارزیابی مقاومت آسفالت در برابر ترک خوردگی، تنشهای حرارتی و بارهای متمرکز استفاده میشود. در این روش، نمونه آسفالت تحت بار فشاری عمودی قرار میگیرد اما شکست آن به واسطه تنشهای کششی افقی رخ میدهد. مقدار نیرو در لحظه شکست نشان دهنده مقاومت کششی غیر مستقیم مخلوط است. نتایج آزمایش ITS برای تحلیل دوام آسفالت در شرایط اقلیمی مختلف، بررسی حساسیت حرارتی و مقایسه عملکرد مخلوطهای جدید با استانداردهای ملی و بینالمللی کاربرد دارد.
3. آزمایش تعیین درصد قیر در آسفالت:
این نوع آزمایش آسفالت، به منظور تعیین مقدار دقیق قیر موجود در مخلوط آسفالتی انجام میشود، زیرا درصد قیر نقش مهمی در چسبندگی مصالح، افزایش دوام سطح راه و جلوگیری از ترک خوردگی دارد. دو روش رایج برای این تست وجود دارد: روش ایگنیشن که در آن قیر با حرارت بالا سوزانده میشود و مصالح سنگی باقی مانده وزنکشی میشوند، و روش استخراج که در آن قیر با حلال جدا شده و پس از جداسازی، مقدار آن محاسبه میشود. کنترل درصد قیر یکی از مهمترین مراحل تضمین کیفیت آسفالت کارخانهای است.
4. آزمایش دانه بندی مصالح:
آزمایش دانه بندی مصالح یکی از حیاتیترین مراحل کنترل کیفیت مصالح سنگی مورد استفاده در آسفالت است. در این روش مصالح از الکهای استاندارد با اندازههای مختلف عبور داده میشوند تا درصد عبوری هر رده دانه تعیین گردد. نتیجه این آزمایش نمودار دانه بندی است که نشان میدهد مصالح تا چه اندازه با طرح اختلاط مورد نظر سازگار هستند.
5. آزمایش ارزش ماسهای:
آزمایش ارزش ماسهای برای بررسی میزان ریز دانههای رس مانند موجود در مصالح سنگی انجام میشود. رس بیش از حد باعث کاهش چسبندگی قیر و سنگدانه، کاهش دوام آسفالت و افزایش احتمال ایجاد ترک و شیار میشود. در این آزمایش نمونه در محلول استاندارد قرار گرفته و نسبت ارتفاع ماسه به ریزدانهها محاسبه میگردد. مقادیر بالاتر ارزش ماسهای نشان دهنده کیفیت مطلوبتر و مناسبتر بودن مصالح برای استفاده در رو سازی است.
6. آزمایش سینی قیر:
این آزمایش جهت کنترل میزان و یکنواختی قیر پاشی در عملیات اجرای لایه نفوذی و چسبنده انجام میشود. در این تست، سینیهای فلزی در مسیر قیر پاش قرار میگیرند و مقدار قیر جمع شده بر روی سینی اندازه گیری میشود. این مقدار با مقادیر مورد نیاز طبق مشخصات فنی مقایسه میگردد. آزمایش سینی قیر کمک میکند تا از توزیع صحیح قیر روی سطح اطمینان حاصل شود و از مشکلاتی مانند جدا شدگی لایهها، نفوذ نا کافی و کاهش چسبندگی جلوگیری شود.
7. آزمایش تعیین ضخامت آسفالت:
آزمایش تعیین ضخامت آسفالت معمولاً پس از اجرای لایه گذاری انجام می شود. این نوع از آزمایش آسفالت در محل پروژه صورت می گیرد و با استفاده از دستگاه هسته گیر، نمونهای از لایه آسفالت بریده و استخراج میشود و سپس ضخامت واقعی لایه با استانداردهای طراحی و مقادیر درج شده در نقشهها مقایسه میگردد. کنترل ضخامت در جلوگیری از خرابیهای زودرس مانند نشست، شیار شدگی و کاهش ظرفیت باربری اهمیت زیادی دارد و یکی از اصلیترین مراحل نظارتی در پروژههای راه سازی محسوب میشود.
8. آزمایش بین گرم آسفالت:
این آزمایش نوعی روش استخراج قیر از مخلوط آسفالتی است که در آن نمونه به صورت گرم و با استفاده از تجهیزات خاص جدا سازی میشود. در این روش علاوه بر تعیین درصد دقیق قیر، ویژگیهایی مانند میزان مواد محلول، درصد سنگدانههای باقی مانده و یکنواختی ترکیب مخلوط نیز مشخص میشود. آزمایش بین گرم آسفالت عموماً در کنترل کیفیت آسفالت تولید شده در کارخانهها و تنظیم فرمولاسیون مخلوطهای آسفالتی جدید کاربرد دارد.
اطمینان از عملکرد مطلوب رو سازی زمانی به دست میآید که وضعیت مخلوط آسفالتی و کیفیت مصالح سنگی با مجموعهای دقیق از آزمایش آسفالت و مصالح مورد ارزیابی قرار گیرد. این آزمایشها با سنجش مقاومت، پایداری، دانه بندی، در صد قیر و ویژگیهای مکانیکی، تصویر واقع بینانهای از دوام لایههای آسفالتی ارائه میدهند و به مهندسان امکان میدهند تصمیمهای فنی معتبرتری اتخاذ کنند. استفاده از آزمایشگاههای استاندارد و مورد تأیید، نقش مهمی در کنترل کیفیت پروژههای راه سازی دارد. از همین رو سایت خشت اول به عنوان یک مرجع معتبر، امکان شناسایی و انتخاب بهترین آزمایشگاههای آسفالت و مصالح را برای پیمانکاران و فعالان حوزه راه سازی فراهم میکند. کاربران میتوانند با چند کلیک ساده، آزمایشگاههای معتبر در منطقه خود را مشاهده، اطلاعات تماس و خدمات آنها را بررسی و بهترین گزینه را برای نیازهای پروژه انتخاب کنند.